Creativity World Forum

Twee dagen duurt het Creativity World Forum. Het is al de vijfde editie van het evenement van de DC Regions: de Districts of Creativity waarvan Vlaanderen zichtbaar de meest actieve is. En er is uitgepakt dit jaar. Zelfs zo sterk dat de sessies van de DC Regions, die hier allemaal bijeen zijn om onder meer nieuwe (gezamenlijke) projecten te formuleren, volledig ondergesneeuwd raken bij de rest van het programma. Het zal de vertegenwoordigers uit regio’s zoals Nord-Pas de Calais, Catalonië, Oklahoma of Karnataka (zelf opzoeken met Google Earth) waarschijnlijk niet veel kunnen schelen.

Het is inmiddels halverwege de tweede dag en de enige keynote die nog volgt, als toetje aan het eind, is Chris Anderson. Minister Patricia Ceysens, in Vlaanderen de bewindspersoon voor economie, mocht het prestigieuze evenement gisteren openen en deed dat met de gebruikelijke verzekering dat creativiteit en innovatie hoog op de Vlaamse politieke agenda staan. Een boodschap die bij niemand in het verkeerde keelgat kon schieten.

De eerste keynote werd gegeven door de man die de tragiek van humor nog dagelijks ondervindt door de onvermijdelijke associatie met de arrogante hoteleigenaar Basil Fawlty. Hij ging vooral in op de oorsprong van individuele creativiteit. Linker hersenhelft, rechter hersenhelft, onderbewustzijn, ‘hare brain’ en ‘tortoise mind’, ‘homo ludens’. Hier stond Cleese als ervaringsdeskundige, met nu en dan een snedige en lachwekkende opmerking tussendoor.

Creativiteit maakt dorstig, moeten ze bij de organisatie van het Forum gedacht hebben, want na Cleese volgde een koffiepauze. En er waren er nog veel meer ingeprogrammeerd, die uiteraard goede netwerkgelegenheden boden, maar ook ruimte creëerden om de vele expostands van voornamelijk Vlaamse bedrijven en onderzoeksinstellingen te bezoeken. Tussen de keynotes door werden verder twee typen sessies gehouden: “roaring twenties” (blokken van drie wat langere presentaties) en “quick shares” (zeven korte opeenvolgende, praktische presentaties van zeven minuten, met een zenuwenteller op de achtergrond).

De twee andere keynotes op woensdag werden gegeven door Martin Heylen en Steve Wozniak. De tweede geniet, als medeoprichter van Apple, op mondiaal niveau meer bekendheid dan de bedenker van het Vlaamse televisieformat ‘Man bijt Hond’. Het grote nadeel daarvan mocht Wozniak gisteren ervaren. Zijn levensverhaal en het daarmee verweven verhaal van Apple zijn inmiddels zo bekend dat het vertellen van dat levensverhaal een zaal vol ondernemers onvoldoende in beroering wist te brengen. Martin Heylen had dat probleem niet en had met zijn levensverhaal en de plek van ‘Man Bijt Hond’ daarin direct alle handen op elkaar en de lachspieren aangespannen. Zijn presentatie was buitengewoon amusant, maar inhoudelijk ook zeer te waarderen. Hij is de enige die tot nu toe, op een eigen creatieve manier, creativiteit en de ‘gewone burger’ met elkaar in verbinding heeft gebracht. Zijn boodschap: je moet vooral bereid zijn om naar mensen te luisteren. Echt te luisteren. Maar dat willen veel ondernemers niet horen.

Tom Kelley opende vanmorgen (donderdag) als keynote spreker. De auteur van ‘The ten faces of innovation’ hamerde op het belang van tempo. Zijn schoolvoorbeeld: Sony. In de ogen van iedereen een innovatief bedrijf. Maar door een kleine verslapping in de aandacht voor innovatie werd het bedrijf in termen van brand value in 2005 keihard ingehaald door Samsung. Van daaruit werkte hij twee punten uit om voorop te blijven lopen met innovatie: het belang om via observatie nieuw inzicht te krijgen in latente behoeften bij consumenten (’The anthropologist’) en het belang van het ontwerp van ervaring (’The experience architect’). De twee punten zijn twee van de tien gezichten uit het veel geprezen boek van Kelley dat direct na de lezing buiten de zaal gekocht en gesigneerd kon worden. Die formule werd trouwens bij alle keynote sprekers toegepast.

De tweede keynote op donderdag kwam van Dan Heath. Zijn presentatie concentreerde zich op de vraag hoe je ervoor zorgt dat ideeën bij mensen blijven hangen. Niet verrassend was zijn verhaal vooral gebaseerd op zijn bestseller ‘Made to Stick’. Na individuele creativiteit, de creativiteit van de gewone burger, creativiteit en technologie, en de gezichten van innovatie, werd de zaal nu ingeleid in het belang van taal en communicatie. Heath praat gelukkig precies zoals hij anderen aanraadt om te communiceren: concreet, eenvoudig en beeldend. Een voorbeeld illustreert daarom waarschijnlijk het beste zijn verhaal. “Kijk”, zei Heath, “twee voorbeelden van de intro waarmee twee mannen zich op een datingsite voorstellen. Eigenlijk zeggen ze allebei hetzelfde.” De een: “I can make you laugh.” De ander: “The guy above me is married. The guy below me is a stalker.”

Chris Anderson had goed en slecht nieuws over zijn nieuwe boek, ‘Free!’ Het goede nieuws was dat het boek af is. Het slechte dat er nog geen ondertitel bedacht is. Als laatste keynote spreker mocht Anderson de grote groep ondernemers in de zaal rechtstreeks toespreken over de toekomst van het ondernemen. Hij deed dat door terug te blikken op de gedachten die hij in zijn eerste boek, het befaamde ‘The Long Tail’, heeft uitgewerkt. Daarna kreeg de zaal een preview van de nieuwste inzichten van de Wiredhoofdredacteur, die binnenkort in Free! zijn terug te lezen. Daarin gaat Anderson in op de vraag hoe flink geld kan worden verdiend aan het gratis weggeven van content. Wie niet kan wachten kan een goede aanzet vinden in het eerder door Anderson gepubliceerde en gelijknamige artikel in Wired Magazine.

Het Forum viel bij de aanwezigen in goede aarde. Het is ook een hele prestatie van Flanders DC om sprekers van dit kaliber bij elkaar te krijgen. Voor wie geen tijd heeft om de boeken van de heren (inderdaad, volgende keer een sessie over creativiteit en diversiteit erbij) te lezen, was het Forum ook een uitstekende gelegenheid om in korte tijd helemaal te worden bijgespijkerd. Het prettige nieuws voor wie er niet bij kon zijn is dan ook dat een rustige vakantie voldoende is om bij te lezen wat je in Antwerpen hebt gemist.