Open everything London

Open: een idee waar de tijd rijp voor is

Glyn Moody, auteur van Rebel Code: Linux and the Open Source Revolution, plaatste de discussie in een historische context. Hij beschreef hoe de wereld open begon, gesloten werd (IP, land, bezit) en hoe we nu weer meer bewegen richting open, omdat we zien dat echte innovatie en groei pas kan voorkomen als we open en collaboratief voort kunnen bouwen op onze geschiedenis.

De waarde van open

Rufus Pollock, hoofd van de Open Knowledge Foundation, had het over open in relatie tot informatie productie en distributie. De meeste economische, sociale en culturele waarde wordt gegenereerd als er volledige toegang is tot informatie of kennis en als er recht is om dit te reproduceren, veranderen en te distribueren. Kosten voor innovatie zijn zo relatief laag. Maar, in veel community projecten is wel een welwillende Dictator nodig – zoals Guido van Rossum van Python – om iets te bereiken. Open wordt dan gedefinieerd door de vrijheid om alle informatie mee te nemen als je het niet eens bent met de Dictator (ook wel “forking” genoemd).

Open collaboration

Charles Leadbeater, auteur van het boek We Think, bekeek ‘open’ van een wat minder utopische kant als we van hem gewend zijn. Als voorstander van de pro-am cultuur publiceerde Leadbeater We Think voordat hij uitkwam online, zodat mensen met hem mee konden schrijven. Naar aanleiding van het commentaar dat hij op zijn promotievideo We Think op YouTube kreeg, concludeerde hij dat mensen aan de ene kant geïnspireerd zijn door de utopische visie, maar aan de andere kant willen weten hoe je nu je brood ermee kan verdienen.

Klik hieronder voor de video We Think op YouTube:

Een kenmerk van de nieuwe collaboratieve communities is volgens Leadbeater dat mensen niet langer meer voor toestemming hoeven te vragen om een bijdrage te leveren. Initiatieven zijn gedecentraliseerd waardoor een “vrije structuur” van collaboratie ontstaat.

De schaduwkanten van open collaboratie

Leadbeater benoemt twee “gevaren”. De andere kant van de medaille is dat communities “kwetsbaar” zijn. Er zijn weinig werkbare modellen en communities storten in op het punt van besluitvorming. Niet een geheel irrelevant punt nu in de wandelgangen gefluisterd wordt dat de open source community op de tocht staat vanwege een fork.

Ten tweede kunnen open initiatieven ook “corrupt” zijn. Zoals Starbucks die met de actie MyStarbucks 500.000 ideeën gebruikt om meer geld te verdienen onder de noemer “open innovatie”. Of het vergelijkbare project Idea Storm van Dell. Leadbeater poneerde zes interessante kritische vragen over ‘open’:

1. Wie is open naar wie? Leadbeater stelt dat de open source community in essentie een “closed community of geeks” is.
2. Als dat zo is, is openheid dan werkelijk waar het om gaat, of gaat het over collaboratie?
3. Wat is open? Is het open kennis, informatie, besluitvorming, communicatie? Wat doet er werkelijk toe?
4. Open-in of open-uit? Een organisatie is open-in als het informatie, kennis, communicatie etc. van buiten krijgt and het gebruikt voor eigen doeleinden. Een organisatie is open-uit als het zowel geeft als neemt.
5. Hoe maak je iets effectief open? Het gaat niet alleen om IP, maar ook over tools die je bijvoorbeeld in staat stellen om dingen te delen. Vraag is welke gradaties van openheid zijn er?
6. Wat motiveert mensen om open te zijn? Voor een bedrijf als Dell is dat bijvoorbeeld business gerelateerd. Door kennis van gebruikers te verzamelen kunnen zij een betere computer maken en maken ze meer winst. Hier kunnen ook non-materiële waarden aan ten grondslag liggen.

Interessant is Leadbeaters zoektocht naar waarden die ten grondslag liggen aan open. Hierbij bleef hij in zijn dichotomie van We Think. De traditionele kapitalistische logica zegt geld verdienen. De nieuwe ethiek blijft voor hem collaboratie als de belangrijkste factor voor sociale innovatie.

Open overheid

De paneldiscussie met Tom Steinberg, MySociety, Richard Allen, Power of Information Task Force en Geoff Mulgan, Youngh Foundation, ging in op open in relatie tot overheid. De campagne van Barack Obama werd hier toch wel als state of the art gezien. Mulgan noemde MyBo, Obama’s sociale netwerk site en zijn model om microcampagnes op te zetten.

Open Everything werd georganiseerd door Open Business, Open Knowledge Foundation, Shuttleworth Foundation, en de Young Foundation. Verschillende bijeenkomsten waren London voor. Op 6 december is er een event gepland in zowel Hong Kong, Madison als Berlijn. Zeker een aanrader om aan te schuiven als je mee wilt participeren in de interessante discussie over de open beweging!