Technologische cultuuramputatie?
Nieuwe (internet)technologieën zijn gevaarlijk voor auteursrechtelijk beschermde data. Dit is een veelvoorkomend argument in de strijd tegen internettechnologieën. Het argument loopt hierbij meestal maar een kant op: technologie maakt inbreuk op het auteursrecht gemakkelijker, sneller en aantrekkelijker. Het auteursrecht moet zorgen voor de bescherming van de maker van een werk, zodat deze maker voldoende vergoeding kan ontvangen voor de tijd en het geld dat de maker in het werk heeft gestoken. Deze bescherming dient ter motivatie van de maker om te creëren. Vorige week is er een situatie ontstaan waarbij deze relatie zich heeft omgedraaid.
YouTube moest namelijk door een DMCA-claim een grote gedeelte van de video’s van een internetsubcultuur verwijderen. Het gaat om grote serie parodieën van een scène uit de film Der Untergang/The Downfall. Onder deze scène, waar Hitler in zijn bunker tekeergaat tegen zijn staf, worden nieuwe ondertitels geplaatst waardoor de betekenis van de scène compleet verandert. Dit gaf de makers van de parodieën de mogelijkheid om zich te uiten over een groot aantal actualiteiten van diverse aard. Door middel van automatische herkenning (fingerprinting) van media zijn nu veel van deze video’s verwijderd van YouTube.
Is hier wel echt sprake van schending van het auteursrecht? Ik heb het idee dat door het gebruik van video fingerprinting en DMCA op grote schaal delen van een breed gedragen internetcultuur geamputeerd worden.
Het meest bizarre is wel dat de regisseur van de film aangegeven heeft dat hij deze filmpjes prachtig vond, maar dat de uitgever het inbreuk vond…
