Breedband op het platteland
Onderzoek naar vraagbundelingsiniatieven van burgers voor breedband internet op het platteland
Wie in 2003 op een kaart van Nederland keek welke telefooncentrales geschikt waren voor adsl-internet, zag dat met name de inwoners van de Randstad en de grotere steden over een adsl-verbinding konden beschikken. Hetzelfde gold voor internet via de kabel. In grote delen van Nederland konden mensen alleen via een gewone telefoonlijn gebruik maken van internet. Voor veel gebruikers van internet betekende dit hoge telefoonkosten, bezette telefoonlijnen en trage verbindingen.
Op verschillende plaatsen in Nederland probeerden burgers iets aan deze situatie te doen. Onder het mom “als Mohammed niet naar de berg komt, komt de berg toch naar Mohammed” zijn bewoners acties begonnen om de aanbiedende partijen ervan te overtuigen dat er voldoende vraag is in hun gemeente om een rendabele exploitatie van adsl of kabel internet mogelijk te maken. En indien adsl of kabel niet lukt werd ingezet op draadloze netwerken. Met wisselend succes. De aanbieders speelden hierop in door zelf ook met initiatieven te komen.
Vraagbundelingsinitiatieven, knelpunten en oplossingen
De overheid erkende het belang van een breedbandige internetverbinding in alle delen van Nederland. Het Ministerie van Economische Zaken heeft KL daarom in 2003 de opdracht gegeven een inventarisatie te maken van de huidige vraagbundelingsinitiatieven van burgers, de knelpunten bij deze initiatieven en de mogelijke oplossingen hiervoor. Dialogic heeft het onderzoek verricht onder de aanbieders.
